Türk Edebiyatı‘nın en ünlü şairlerinden biri olan Atilla İlhan‘ın “Üçüncü Şahsın Şiiri”…”
Atilla İlhan, Cumhuriyet dönemindeki şiir akımlarından İkinci Yeni’ye ve Garip akımına karşı çıkan ilk kişilerden biridir. Bu şiir akımlarına karşı çıkan Attila İlhan Mavi dergisindeki yazılarından yola çıkaraj “Mavi Akımı” oluşturmak istemişse de bu amacında pek bir başarı sağlayamamıştır.
Atilla İlhan, şiirlerinde imla kurallarını reddetmiş, kendine has imla kuralları kullanmış ve hiç büyük harf kullanmamıştır.
“Üçüncü Şahsın Şiiri,” de Atilla İlhan’ın imla kuralları ve büyük harf kullanımı konusundaki bu kendine has tutumunu yansıtır.
gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
felâketim olurdu ağlardım
ne vakit maçka’dan geçsem
limanda hep gemiler olurdu
ağaçlar kuş gibi gülerdi
bir rüzgâr aklımı alırdı
sessizce bir cıgara yakardın
parmaklarımın ucunu yakardın
kirpiklerini eğerdin bakardın
üşürdüm içim ürperirdi
felâketim olurdu ağlardım
akşamlar bir roman gibi biterdi
jezabel kan içinde yatardı
limandan bir gemi giderdi
sen kalkıp ona giderdin
benzin mum gibi giderdin
sabaha kadar kalırdın
hayırsızın biriydi fikrimce
güldü mü cenazeye benzerdi
hele seni kollarına aldı mı
felâketim olurdu ağlardım
Atilla İlhan – Üçüncü Şahsın Şiiri